15 مه 2008: ایران: کمیسیون امریکایی آزادی بینالمللی دینی تقاضا کرد بازداشت رهبران بهائی شدیداً در سطح بینالمللی محکوم شود.
انتشار فوری / 15 مه 2008
رابط: جودیت اینگرام؛ مدیر ارتباطات
شمارهء تماس 3240-523 (202)؛ داخلی 127
نشانی پست الکترونیک: [email protected] این نشانی پست الکترونیک حفاظت شده است؛ برای مشاهدهء آن باید JavaScript داشته باشید.
واشنگتون – کمیسیون امریکایی آزادی بینالمللی دینی از خبر بازداشت هفت رهبر برجستهء جامعهءبهائی ایران شدیداً ابراز نگرانی کرد و از دولت ایالات متّحده و جامعهء بینالمللی تقاضا کرد این نقض فاحش آزادی دینی را قویّاً محکوم کنند.
مایکل کرومارتی، رئیس کمیسیون، اظهار داشت، "بازداشت شش تن از رهبران بهائی در روز گذشته، بعد از دستگیری یک نفر دیگر آنها در ماه مارس، جدیدترین علائم نشان دهندهء وضعیت آزادی دینی و سایر حقوق بشر در ایران است که به سرعت رو به وخامت میرود. این تحوّل جدید حاکی از بازگشتی به تاریکترین و تیرهترین روزهای سرکوبی در دههء 1980 در ایران است که بهائیان به طور عادّی بازداشت، زندانی و اعدام میشدند."
جامعهء بهائی، بزرگترین اقلّیت غیرمسلمان ایران، مدّتهای مدید است که از موارد فوقالعاده شدید نقض فاحش آزادی دینی در ایران رنج میبرد. اولیاء حکومت ایران آنها را مرتدّ میشناسند؛ از سال 1979 تا کنون، اولیاء حکومت ایران بیش از دویست تن از رهبران بهائی را به قتل رسانده، هزاران نفر را دستگیر و زندانی نموده، و بیش از ده هزار نفر را از مشاغل دولتی و دانشگاهها اخراج نمودهاند.
آخرین مرتبهای که حکومت ایران به طور سیستماتیک اقدام به دستگیری رهبران بهائی در ایران در دههء 1980 نمود، هفده تن از رهبران بهائی در دو هیأت متوالی ملی ادارهء کنندهء امور جامعه به نحوی شتابزده و بدون تشریفات قانون اعدام یا ربوده شده ناپدید گشتند. تصوّر میشود گروه ناپدید شده درگذشته باشند.
در چند سال گذشته، بخصوص از زمان جلوس آقای احمدینژاد بر مسند قدرت، اعضاء جامعهء بهائی مورد اذیت و آزار ، حملات جسمی، دستگیری، و زندانی شدن قرار گرفتهاند. در سال گذشته، کودکان خردسال و نوجوان بهائی در مدارس ابتدایی و متوسّطه، به علّت اعتقادات دینی خود، به میزان فزایندهای مورد حمله، تحقیر، فشار برای تبرّی از عقیده، و در بعضی موارد اخراج قرار گرفتند. در نوامبر 2007، سه بهائی به تبلیغات علیه رژیم متّهم شده به چهار سال زندان محکوم شدند؛ 51 نفر دیگر احکام تعلیقی دریافت کردند. جرمی که به آنها نسبت داده شد تنظیم برنامهای برای تعلیم و تدریس به کودکان فقیر ایرانی بود.
هفت تن رهبران بازداشتی بهائی اعضاء گروه غیررسمی هماهنگکنندهء ملّی بهائی هستند که حکومت ایران از آن آگاهی دارد؛ این گروه، بعد از ممنوع شدن کلّیه فعّالیتهای رسمی بهائی در سال 1983 توسّط حکومت ایران، برای کمک به تأمین نیازهای جامعهء سیصد تا سیصد و پنجاه هزار نفری بهائی تشکیل شد. بنا به گزارش دریافتی، در ساعات بامدادی 14 مه، مأمورین وزارت اطّلاعات در طهران وارد منازل شش نفر از هفت عضو این گروه غیررسمی هماهنگ کنندهء ملّی شدند و به تفحّص و جستجوی گسترده پرداخت متعاقباً فریبا کمالآبادی، جمالالدّین خانجانی، عفیف نعیمی، سعید رضایی، بهروز توکّلی، و وحید تیزفهم را بازداشت کردند و به زندان بدنام اوین در طهران منتقل نمودند. عضو دیگر، مهوش ثابت، دو ماه قبل از آن در مشهد دستگیر شده بود.
کمیسیون در ماه فوریه جلسهء علنی بررسی وضعیت آزادی دینی و حقوق بشر مرتبط با آن در ایران، منعقد ساخت. علاوه بر مصیبت بهائیان، جلسهء دادرسی مزبور بر مسائلی که سایر جوامع اقلّیت دینی و مسلمانان ناراضی در ایران با آن مواجه هستند متمرکز بود:
دراویش صوفی با سرکوبی فزایندهء جوامع و مناسک مذهبی خود از سوی حکومت مواجهند؛ این موارد شامل ارعاب و اذیت و آزار مضاعف، بازداشت رهبران برجستهء صوفی توسّط سرویسهای اطّلاعاتی و امنیتی در سال گذشته بود؛ انکار نسلکشی یهودیان در جنگ دوم جهانی، معروف به هولوکاست، توسّط پرزیدنت احمدینژاد و اظهارات او که اسرائیل باید "از نقشه محو شود"، جوّی از رُعب و وحشت در میان جامعهء سیهزار نفری کلیمی ایران پدید آورده است؛
مسیحیان، بخصوص جامعهء انجیلی و سایر پروتستانها، در ایران همچنان در معرض اذیت و آزار، بازداشت، تحتنظر بودن، و زندانی شدن قرار دارند؛ گزارش شده که بسیاری از آنها از کشور گریختهاند؛ و ناراضیان و اصلاحطلبان سیاسی همچنان با اتّهامات جنایی توهین به مقدّسات و انتقاد از رژیم اسلامی زندانی میشوند. تعدادی از رهبران ارشد دینی شیعه نیز که با سیاستهای مختلف حکومت ایران در زمینههای سیاسی و مذهبی مخالفت کردهاند، هدف سرکوبی دولت قرار گرفته تحت بازداشت خانگی، بازداشت بدون اعلام اتّهام، محاکمه بدون طیّ جریان قانونی، شکنجه، و سایر شکلهای سوءرفتار قرار گرفتهاند.
کرومارتی گفت، "جامعهء بینالمللی باید به طور متّحد و یکپارچه پیامی شدید ارسال دارد که چنین مواردی از نقض آزادی دینی تحمّل نخواهد شد. رهبران ایالات متّحده و سایر کشورها باید در عالیترین سطوح طالب آزادی کلّیه زندانیان مذهبی در ایران شوند و توجّه را به این مطلب معطوف دارند که مقامات ایرانی باید در قضایای خاصّی که تخطّی فاحش و شدید صورت میگیرد مسئول شمرده شوند."
( با ارزوی موفقیّت برای همه کسانیکه برای ازادی انسانهاتلاش میکنند در هر زمان در هر کجا فارغ از این و آن) ورقا
انتشار فوری / 15 مه 2008
رابط: جودیت اینگرام؛ مدیر ارتباطات
شمارهء تماس 3240-523 (202)؛ داخلی 127
نشانی پست الکترونیک: [email protected] این نشانی پست الکترونیک حفاظت شده است؛ برای مشاهدهء آن باید JavaScript داشته باشید.
واشنگتون – کمیسیون امریکایی آزادی بینالمللی دینی از خبر بازداشت هفت رهبر برجستهء جامعهءبهائی ایران شدیداً ابراز نگرانی کرد و از دولت ایالات متّحده و جامعهء بینالمللی تقاضا کرد این نقض فاحش آزادی دینی را قویّاً محکوم کنند.
مایکل کرومارتی، رئیس کمیسیون، اظهار داشت، "بازداشت شش تن از رهبران بهائی در روز گذشته، بعد از دستگیری یک نفر دیگر آنها در ماه مارس، جدیدترین علائم نشان دهندهء وضعیت آزادی دینی و سایر حقوق بشر در ایران است که به سرعت رو به وخامت میرود. این تحوّل جدید حاکی از بازگشتی به تاریکترین و تیرهترین روزهای سرکوبی در دههء 1980 در ایران است که بهائیان به طور عادّی بازداشت، زندانی و اعدام میشدند."
جامعهء بهائی، بزرگترین اقلّیت غیرمسلمان ایران، مدّتهای مدید است که از موارد فوقالعاده شدید نقض فاحش آزادی دینی در ایران رنج میبرد. اولیاء حکومت ایران آنها را مرتدّ میشناسند؛ از سال 1979 تا کنون، اولیاء حکومت ایران بیش از دویست تن از رهبران بهائی را به قتل رسانده، هزاران نفر را دستگیر و زندانی نموده، و بیش از ده هزار نفر را از مشاغل دولتی و دانشگاهها اخراج نمودهاند.
آخرین مرتبهای که حکومت ایران به طور سیستماتیک اقدام به دستگیری رهبران بهائی در ایران در دههء 1980 نمود، هفده تن از رهبران بهائی در دو هیأت متوالی ملی ادارهء کنندهء امور جامعه به نحوی شتابزده و بدون تشریفات قانون اعدام یا ربوده شده ناپدید گشتند. تصوّر میشود گروه ناپدید شده درگذشته باشند.
در چند سال گذشته، بخصوص از زمان جلوس آقای احمدینژاد بر مسند قدرت، اعضاء جامعهء بهائی مورد اذیت و آزار ، حملات جسمی، دستگیری، و زندانی شدن قرار گرفتهاند. در سال گذشته، کودکان خردسال و نوجوان بهائی در مدارس ابتدایی و متوسّطه، به علّت اعتقادات دینی خود، به میزان فزایندهای مورد حمله، تحقیر، فشار برای تبرّی از عقیده، و در بعضی موارد اخراج قرار گرفتند. در نوامبر 2007، سه بهائی به تبلیغات علیه رژیم متّهم شده به چهار سال زندان محکوم شدند؛ 51 نفر دیگر احکام تعلیقی دریافت کردند. جرمی که به آنها نسبت داده شد تنظیم برنامهای برای تعلیم و تدریس به کودکان فقیر ایرانی بود.
هفت تن رهبران بازداشتی بهائی اعضاء گروه غیررسمی هماهنگکنندهء ملّی بهائی هستند که حکومت ایران از آن آگاهی دارد؛ این گروه، بعد از ممنوع شدن کلّیه فعّالیتهای رسمی بهائی در سال 1983 توسّط حکومت ایران، برای کمک به تأمین نیازهای جامعهء سیصد تا سیصد و پنجاه هزار نفری بهائی تشکیل شد. بنا به گزارش دریافتی، در ساعات بامدادی 14 مه، مأمورین وزارت اطّلاعات در طهران وارد منازل شش نفر از هفت عضو این گروه غیررسمی هماهنگ کنندهء ملّی شدند و به تفحّص و جستجوی گسترده پرداخت متعاقباً فریبا کمالآبادی، جمالالدّین خانجانی، عفیف نعیمی، سعید رضایی، بهروز توکّلی، و وحید تیزفهم را بازداشت کردند و به زندان بدنام اوین در طهران منتقل نمودند. عضو دیگر، مهوش ثابت، دو ماه قبل از آن در مشهد دستگیر شده بود.
کمیسیون در ماه فوریه جلسهء علنی بررسی وضعیت آزادی دینی و حقوق بشر مرتبط با آن در ایران، منعقد ساخت. علاوه بر مصیبت بهائیان، جلسهء دادرسی مزبور بر مسائلی که سایر جوامع اقلّیت دینی و مسلمانان ناراضی در ایران با آن مواجه هستند متمرکز بود:
دراویش صوفی با سرکوبی فزایندهء جوامع و مناسک مذهبی خود از سوی حکومت مواجهند؛ این موارد شامل ارعاب و اذیت و آزار مضاعف، بازداشت رهبران برجستهء صوفی توسّط سرویسهای اطّلاعاتی و امنیتی در سال گذشته بود؛ انکار نسلکشی یهودیان در جنگ دوم جهانی، معروف به هولوکاست، توسّط پرزیدنت احمدینژاد و اظهارات او که اسرائیل باید "از نقشه محو شود"، جوّی از رُعب و وحشت در میان جامعهء سیهزار نفری کلیمی ایران پدید آورده است؛
مسیحیان، بخصوص جامعهء انجیلی و سایر پروتستانها، در ایران همچنان در معرض اذیت و آزار، بازداشت، تحتنظر بودن، و زندانی شدن قرار دارند؛ گزارش شده که بسیاری از آنها از کشور گریختهاند؛ و ناراضیان و اصلاحطلبان سیاسی همچنان با اتّهامات جنایی توهین به مقدّسات و انتقاد از رژیم اسلامی زندانی میشوند. تعدادی از رهبران ارشد دینی شیعه نیز که با سیاستهای مختلف حکومت ایران در زمینههای سیاسی و مذهبی مخالفت کردهاند، هدف سرکوبی دولت قرار گرفته تحت بازداشت خانگی، بازداشت بدون اعلام اتّهام، محاکمه بدون طیّ جریان قانونی، شکنجه، و سایر شکلهای سوءرفتار قرار گرفتهاند.
کرومارتی گفت، "جامعهء بینالمللی باید به طور متّحد و یکپارچه پیامی شدید ارسال دارد که چنین مواردی از نقض آزادی دینی تحمّل نخواهد شد. رهبران ایالات متّحده و سایر کشورها باید در عالیترین سطوح طالب آزادی کلّیه زندانیان مذهبی در ایران شوند و توجّه را به این مطلب معطوف دارند که مقامات ایرانی باید در قضایای خاصّی که تخطّی فاحش و شدید صورت میگیرد مسئول شمرده شوند."
( با ارزوی موفقیّت برای همه کسانیکه برای ازادی انسانهاتلاش میکنند در هر زمان در هر کجا فارغ از این و آن) ورقا