hrairan.com
مجموعه فعالان حقوق بشر در ایران
به نام آزادی
رها ثابت و هاله روحي به علت انجام خدمات اجتماعي و انساندوستانه در محله هاي فقير نشين شهر شيراز متهم به تشکيل دستجات غير قانوني و تبليغ به نفع گروههاي مخالف نظام شدند و به همراه 52 نفر ديگر از جوانان بهايي در ارديبهشت ماه سال 1385 دستگير و در طي يک پروسه پرابهام قضائي به چهار سال حبس تعزيري محکوم گرديدند اين افراد در تاريخ يکشنبه 10/6/87 به مرخصي فرستاده شدند.
نخستين مطلب قابل توجه در اين خصوص ، آن که اين افراد "ساسان تقوي ، رها ثابت و هاله روحي" حدود ده ماه است که در يکي از بازداشتگاههاي اطلاعات ( معروف به پلاک 100 ) که تنها براي بازجويي و بازداشتهاي موقت از آن استفاده مي گردد ، محبوسند. اين امر موجب گرديده است که اين سه نفر زنداني بهايي هيچگونه ارتباطي با افراد ديگر نداشته و از امکانات معمول براي زندانيان ديگر نظير استفاده از تلفن و شرکت در فعاليتها و مشغوليتهاي فرهنگي و هنري نيز محروم باشند. لازم به ذکر است که حق استفاده از رختخواب و قلم و دفتر و کتابهايي که خانواده هاي اين افراد برايشان مي بردند نيز تنها چندي است که به ايشان داده شده است. همچنين در آغاز اجراي حکم ( آبان 87 ) ، کلاسهاي تبليغات اسلامي در زندان برگزار مي شد که در آن مواضيع و مقدسات ديانت بهايي مورد بحث و اهانت قرار گرفته و اين افراد ناچار به شرکت اجباري در آن بودند.
به علاوه ، جريان دادرسي و ابلاغات قانوني در رابطه با احکام به هيچ وجه در مورد اين سه فرد اجرا نشده و با وجود دلايل و قرايني که دال بر بي گناهي آنان مي باشد ؛ اجازه ادامه جريان دادرسي داده نمي شود.
باتوجه به عملکرد نهادهاي امنيتي و قضايي در اين پرونده سئوالات و ابهامات بسياري از سوي فعالان حقوق بشر مطرح ميگردد ، منجمله اينکه ؛ اين وضعيت و حالت بلا تکليفي تا چه زمان ادامه خواهد داشت؟ بازنگري و دادرسي عادلانه در خصوص احکام صادره براي اين افراد صورت خواهد گرفت؟ آيا امکانات اوليه که حق مسلم هر فرد محکوم در زندان محسوب مي گردد به آنان تعلق خواهد گرفت؟ آيا اين افراد براي گذراندن بقيه مدت حکمشان به زندان عادل آباد شيراز انتقال خواهند يافت؟
با سپاس از دوستان ورقا
مجموعه فعالان حقوق بشر در ایران
به نام آزادی
رها ثابت و هاله روحي به علت انجام خدمات اجتماعي و انساندوستانه در محله هاي فقير نشين شهر شيراز متهم به تشکيل دستجات غير قانوني و تبليغ به نفع گروههاي مخالف نظام شدند و به همراه 52 نفر ديگر از جوانان بهايي در ارديبهشت ماه سال 1385 دستگير و در طي يک پروسه پرابهام قضائي به چهار سال حبس تعزيري محکوم گرديدند اين افراد در تاريخ يکشنبه 10/6/87 به مرخصي فرستاده شدند.
نخستين مطلب قابل توجه در اين خصوص ، آن که اين افراد "ساسان تقوي ، رها ثابت و هاله روحي" حدود ده ماه است که در يکي از بازداشتگاههاي اطلاعات ( معروف به پلاک 100 ) که تنها براي بازجويي و بازداشتهاي موقت از آن استفاده مي گردد ، محبوسند. اين امر موجب گرديده است که اين سه نفر زنداني بهايي هيچگونه ارتباطي با افراد ديگر نداشته و از امکانات معمول براي زندانيان ديگر نظير استفاده از تلفن و شرکت در فعاليتها و مشغوليتهاي فرهنگي و هنري نيز محروم باشند. لازم به ذکر است که حق استفاده از رختخواب و قلم و دفتر و کتابهايي که خانواده هاي اين افراد برايشان مي بردند نيز تنها چندي است که به ايشان داده شده است. همچنين در آغاز اجراي حکم ( آبان 87 ) ، کلاسهاي تبليغات اسلامي در زندان برگزار مي شد که در آن مواضيع و مقدسات ديانت بهايي مورد بحث و اهانت قرار گرفته و اين افراد ناچار به شرکت اجباري در آن بودند.
به علاوه ، جريان دادرسي و ابلاغات قانوني در رابطه با احکام به هيچ وجه در مورد اين سه فرد اجرا نشده و با وجود دلايل و قرايني که دال بر بي گناهي آنان مي باشد ؛ اجازه ادامه جريان دادرسي داده نمي شود.
باتوجه به عملکرد نهادهاي امنيتي و قضايي در اين پرونده سئوالات و ابهامات بسياري از سوي فعالان حقوق بشر مطرح ميگردد ، منجمله اينکه ؛ اين وضعيت و حالت بلا تکليفي تا چه زمان ادامه خواهد داشت؟ بازنگري و دادرسي عادلانه در خصوص احکام صادره براي اين افراد صورت خواهد گرفت؟ آيا امکانات اوليه که حق مسلم هر فرد محکوم در زندان محسوب مي گردد به آنان تعلق خواهد گرفت؟ آيا اين افراد براي گذراندن بقيه مدت حکمشان به زندان عادل آباد شيراز انتقال خواهند يافت؟
با سپاس از دوستان ورقا