گفتاری کوتاه پیرامون مسالهء خاتمیت از زاویهء قرآنی

^{کاویان صادق زاده میلانی}

^{(در آن کتاب شکی نیست که هدایت کنندهء متقیان خواهد بود .خاتمیت حضرت محمد (ص) به معنی پایان وحی الهی به بشر یکی از باورهای اساسی مسلمین است. این ایده و باور منشاء قرآنی ندارد و با روح قرآن و تعالیم آن نیز سنخیت ندارد. قرآن مجید که کتاب آسمانی مسلمانان است خود جوابگوی ادعای خاتمیت است.}

^{در اینجا قرآن در بیانی خطاب به مسلمانان می آموزد که هر امتی، حتی امت اسلام پایانی دارد و پایان (اجل) آن با ظهور رسول (پیامبر بعدی) است که از میان خود آنان برانگیخته می شود و آیات الهی بر ایشان نازل می کند. آنهایی که این حقیقت را درک کنند و ایمان بیاورند بر ایشان بیمی نیست.} 

^{این آیه که با فعل آینده و نون تاکید ثقیله آمده یعنی که این واقعه یعنی ظهور پیامبران حتما و بدون رد خور در آینده اتفاق می افتد.}

^{آیه را به طور کاملتر دوباره تکرار می کنم: یا اهل الکتاب قد جاءکم رسولنا یبین لکم علی فتره من الرسل ان تقولوا ما جاءنا من بشیر و لا نذیر (مائده: 19) ای اهل کتاب به درستیکه آمد رسول ما بر شما در فاصله بین رسولان مبادا اینکه بگوئید بر ما بشارت دهنده ای و انذار دهنده ای وارد نشده است.}

^{در سوره کهف (109) داریم که قل لو کان البحر المداد لکلامات ربّی لنفد البحر قبل ان تنفد کلمات ربّی و لو جئنا بمثله مدادا –یعنی اگر اقیانوس تبدیل به مرکب بشود و بخواهد کلام الهی را بنویسد اول مرکب تمام می شود و کلمات خداوند تمام نمی شود. و برای روشن شدن مطلب و گمراه نشدن مسلمین در سورهء لقمان (27) مشابه همین مطلب آمده است و لو انّ ما فی الارض من شجره اقلام و البحر یمده من بعده سبعه ابحر ما نفدت کلمات الله انّ الله عزیز حکیم.—یعنی اگر تمام درختان تبدیل به قلم شوند و هفت اقیانوس تبدیل به مرکب شوند قادر نخواهند بود کلمات الهی را به تمامه بنویسند و ثبت کنند حتی اگر اقیانویهای دیگری نیز به مدد گرفته شود. توجه بفرمائید که کلّ شش هزار و اندی آیه قرآنی را با یک شیشۀ مرکب می توان نوشت ولی کلام الهی بی منتهاست و اقیانوسها نیز کفاف آنرا نمی دهد.}

^{(آن کتاب تردیدی در آن نیست هدایت کنندهء متقّیان است)}

^{البته بحث در این جا زیاد است و نمونه مشابه این موارد در قرآن بسیارآمده است تا حجت بر مسلمین کامل باشد ولی من این بحث را با بیان حضرت علی در نهج البلاغه پایان می دهم.}

^{اجعل شرائف صلواتک و نوامی برکاتک علی محمد عبدک و رسولک، الخاتم لما سبق و الفاتح لماانغلق}

^{این تفسیر حضرت علی از حضرت رسول به عنوان خاتمِ آنچه در پیش بوده و گذشته و فاتح (گشاینده) آنچه بسته و نادانسته است و در آینده باز و دانسته خواهد شد مطلبی عالی و مستلزم دقت است.}