در روستای دوردست بونیسی در استان Milne Bay در پاپوآی گینه ی نو، سنی که مدرسه را شروع می کنید به اینکه چند سال دارید بستگی ندارد – این وابسته به آن است که آیا می توانید از عهده ی رفت و آمد کلاس برآیید یا نه! هر صبح، بچه ها برای دو ساعت با گاری سفر می کنند، 2000 پا از کوه را به سمت مدرسه ی ابتدائی ایکارا پیاده پایین می روند و هر بعدازظهر پیاده به بالا برمی گردند. و این برای یک کودک 7 ساله ساده نیست. جلال میلز، یک بهایی آشنا با سیستم آموزشی در بونیسی گفت: "زمانی که بچه ها به مدرسه می رسند خسته اند و سپس از آنها انتظار می رود که بر کلاس تمرکز کنند و بیاموزند." اما حالا موقعیت در حال تغییر است، حداقل برای دانش آموزان اول و دوم. ماه گذشته، مدرسه ی ابتدائی بونیسی، که فقط به پیش دبستانی ها سرویس می داد، کلاس های جدیدی اضافه کرده است
