26 اردیبهشت ماه 1387 – کمپین بین المللی حقوق بشر در ایران از مقامات قضایی ایران خواست که با توجه به قوانین داخلی و بین المللی، در باره بازداشت شش نفر از اعضای رهبری جامعه بهائیان در روز 25 اردیبهشت ماه 1387 و انتقال آنها به زندان اوین، توضیح دهد. جامعه بهائیان در ایران، که با نام یاران فعالیت می کنند، 7 عضو رهبری دارد که 6 نفر از آنها دیروز بازداشت شدند و نفر هفتم که در 15 اسفند ماه 1386 در مشهد بازداشت شده بود، همچنان زندانی است. تاکنون هیچ اتهامی علیه این افراد اعلام نشده است.
همه این افراد بازداشت شده همواره بطور فردی و منظم احضار، بازجویی و بازداشت شده اند، اما این اولین باری است که همه آنها بصورت گروهی دستگیر می شوند و به این ترتیب تمام اعضای رهبری جامعه بهائیان ایران در بازداشت هستند.
کمپین بین المللی حقوق بشر در ایران اعلام کرد که "ما عمیقا نگران این هستیم که این بازداشت بدون اتهام تمامی اعضای رهبری جامعه بهائیان ایران با خشونت علیه بهائیان و محاکمه های غیر قانونی آنها در ایران همراه شود." این کمپین تاکید می کند که "محاکمه اقلیتهای مذهبی، نه ثبات داخلی و نه امنیت بین المللی، هیجکدام را برای ایران به ارمغان نخواهد آورد"
نیروهای امنیتی در صبح روز 25 اردیبهشت ماه، فریبا کمال آبادی، جمال الدین خانجانی، عفیف نعیمی، سعید رضایی، بهروز توکلی و وحید تیزفهم را پس از تفتیش وسایل شخصی، در خانه هایشان بازداشت کردند.
مهوش ثابت؛ نفر هفتم از اعضای رهبری جامعه بهائیان ایران، از 15 اسفند ماه 1386 در بازداشت بدون هیچ ارتباط با بیرون بسر می برد. طبق اطلاعات رسیده به کمپین بین المللی حقوق بشر در ایران، خانواده خانم ثابت فقط یک بار امکان دیدار با ایشان رابسیار کوتاه داشتند، و آنهم زمانی بود که نیروهای وزارت اطلاعات و امنیت ایشان را به مکان عمومی برده بودند و اعضای خانواده ایشان، مهوش را شناسایی کردند. بجز این دیدار کوتاه، خانواده مهوش ثابت تاکنون از هرگونه تماسی، حتی تلفنی با ایشان محروم بوده اند.
کمپین بین المللی حقوق بشر در ایران می گوید :" دلیل اینکه نگران سلامتی و امنیت مهوش ثابت هستیم این است که بازداشت و نگهداری ایشان بدون هیچ تماسی با بیرون به صورت شکلی از شکنجه در آمده است. چیزی که در مورد همکاران ایشان نیز می تواند به پیش برده شود."
یک چنین دستگیری ای با توجه به رفتارهای قبلی و اخیر با بهائیان در ایران نگران کننده و هشدار دهنده است. در دهه 1360، دولت ایران، رهبری جامعه بهائیت را با دستگیری های وسیع هدف قرار داد و 17 نفر از اعضای رهبری آن را اعدام کرد. در سه سال گذشته تعداد اعدام از همه نوع آن در ایران به ناگهان سرعت گرفته و هر سال دو برابر شده است.
کمپین بین المللی حقوق بشر در ایران از جامعه بین المللی، سازمان ملل و اتحادیه اروپا می خواهد که به یک چنین بازداشتهای بی موردی اعتراض کنند ودر صورتی که بر اساس معیارهای بین المللی هیچ اتهامی متوجه آنها نیست، آزادی فوری همه اعضای بازداشت شده بهایی را خواستار شوند.
با سپاس از: http://www.iranhumanrights.org/farsi/bahaidetentions.html ورقا
همه این افراد بازداشت شده همواره بطور فردی و منظم احضار، بازجویی و بازداشت شده اند، اما این اولین باری است که همه آنها بصورت گروهی دستگیر می شوند و به این ترتیب تمام اعضای رهبری جامعه بهائیان ایران در بازداشت هستند.
کمپین بین المللی حقوق بشر در ایران اعلام کرد که "ما عمیقا نگران این هستیم که این بازداشت بدون اتهام تمامی اعضای رهبری جامعه بهائیان ایران با خشونت علیه بهائیان و محاکمه های غیر قانونی آنها در ایران همراه شود." این کمپین تاکید می کند که "محاکمه اقلیتهای مذهبی، نه ثبات داخلی و نه امنیت بین المللی، هیجکدام را برای ایران به ارمغان نخواهد آورد"
نیروهای امنیتی در صبح روز 25 اردیبهشت ماه، فریبا کمال آبادی، جمال الدین خانجانی، عفیف نعیمی، سعید رضایی، بهروز توکلی و وحید تیزفهم را پس از تفتیش وسایل شخصی، در خانه هایشان بازداشت کردند.
مهوش ثابت؛ نفر هفتم از اعضای رهبری جامعه بهائیان ایران، از 15 اسفند ماه 1386 در بازداشت بدون هیچ ارتباط با بیرون بسر می برد. طبق اطلاعات رسیده به کمپین بین المللی حقوق بشر در ایران، خانواده خانم ثابت فقط یک بار امکان دیدار با ایشان رابسیار کوتاه داشتند، و آنهم زمانی بود که نیروهای وزارت اطلاعات و امنیت ایشان را به مکان عمومی برده بودند و اعضای خانواده ایشان، مهوش را شناسایی کردند. بجز این دیدار کوتاه، خانواده مهوش ثابت تاکنون از هرگونه تماسی، حتی تلفنی با ایشان محروم بوده اند.
کمپین بین المللی حقوق بشر در ایران می گوید :" دلیل اینکه نگران سلامتی و امنیت مهوش ثابت هستیم این است که بازداشت و نگهداری ایشان بدون هیچ تماسی با بیرون به صورت شکلی از شکنجه در آمده است. چیزی که در مورد همکاران ایشان نیز می تواند به پیش برده شود."
یک چنین دستگیری ای با توجه به رفتارهای قبلی و اخیر با بهائیان در ایران نگران کننده و هشدار دهنده است. در دهه 1360، دولت ایران، رهبری جامعه بهائیت را با دستگیری های وسیع هدف قرار داد و 17 نفر از اعضای رهبری آن را اعدام کرد. در سه سال گذشته تعداد اعدام از همه نوع آن در ایران به ناگهان سرعت گرفته و هر سال دو برابر شده است.
کمپین بین المللی حقوق بشر در ایران از جامعه بین المللی، سازمان ملل و اتحادیه اروپا می خواهد که به یک چنین بازداشتهای بی موردی اعتراض کنند ودر صورتی که بر اساس معیارهای بین المللی هیچ اتهامی متوجه آنها نیست، آزادی فوری همه اعضای بازداشت شده بهایی را خواستار شوند.
با سپاس از: http://www.iranhumanrights.org/farsi/bahaidetentions.html ورقا