امیدواریم این بدعت آغازگر جنبش هاى بسيارِ ديگرى در درون و بيرون از ايران باشد. متن زير پیام ما براى امضا کنندگان فعلی و آينده این نامه سرگشاده است:
ما مفتخريم که پس از يک دوران سکوت طولانى، اکنون صداهای اعتراض برخاسته است.
ما مفتخريم که اين صداهاى اعتراض رساتر وفراوان تر مى شوند.ما مفتخريم که جامعه روشنفکران ايران ديگر در برابر حملات فزاینده به بهائیان سکوت نمى کند.
ما مفتخريم که جنبه قانونى که به قتل بى رحمانه بهائيان داده شده بود اکنون مورد سؤال قرار گرفته و محکوم مى شود.
ما مفتخریم که گروهی از روشنفکران مى کوشند اشتباهات بزرگ گذشته را جبران کنند و نشان دهند که اِعمال فشار بر بهائيان ناعادلانه است.
ما به شهروندانی که در داخل و بيرون از ایران در کنار جوانان بهائی که از تحصیل محروم شده اند ايستاده اند، مفتخريم.
ما مفتخريم که شما با صداى رسا بر عليه واقعيت هاى دردناک ايران سخن مى گوئيد.
ما مفتخريم که شما حاضر نيستيد در برابر بیعدالتی، به حاشیه راندن و ستمگری علیه هم وطنان خود به سکوت ادامه دهيد.
ما به شهامت شما و عمل درست شما مفتخریم.
ما به عنوان اعضاى شبکه اسلامی دفاع از حقوق بهائیان به تلاش هاى خودمان براى بالابردن سطح آگاهى عموم نسبت به آزار بهائيان در منطقه مفتخريم اما با تواضع اقرار مى کنيم که اين اقدامات در برابر وحشت، درد و اندوهى که پيروان آئين بهائي در طى دهه ها تحمل کرده اند ناچيز است.
امَا مصمّم هستیم با تمام توانمان برای تضمین عدالت و تأمين نسل های فعلى و آينده بهائیان اقدام کنيم.
منبع: : شبکه اسلامی دفاع از حقوق بهائیان