تقديم به تمام دانش آموزان بهايي
در بستر ترديد فرو مانده ترينم
ديريست فرو مانده ترين سنگ زمينم
ديريست كه هر نغمه كه مي آيد عذاب است
جز نغمه ي لاهوتي ابها كه نجات است
در مدرسه و مكتب دانش چو شهيدان
ديريست كه ما چون سپر تير بلاييم
ترديد نداريم كه راهي كه برفتيم
راه پدران يا كه نياكان بهاء است
ترديد نداريم كه گر تير بخورديم
عين شكر و قند و گل و عين گلاب است
ترديد نداريم كه در عشق عظيمش
گر زخم خوريم مرحم آن حكم الهيست
ترديدم ازآن است كه گر زخم نباشد
درّي كه به گردن شود آويز كدام است
ترديدم از آن است كه گر راه نرفتيم
راهي كه به فردوس برين گشته دلاويز كدام است
ترديد نداريم كه گر درد حرام است
پس اين همه خوش نعمتي تام كدام است؟
با سپاس از :هخامنش
