آیا آیه "الیوم اکملت لکم دینکم" به معنای آن است که دین دیگری نخواهد آمد؟
خداوند در قرآن می فرمایند که "دین کامل" را برای مردم تشریع فرموده است:" الیوم اکملت لکم دینکم و اتمت علیکم نعمتی و رضیت لکم الاسلام دینا". مادام که دین کامل مطابق آیه مبارکه تشریع شده است دیگر اهل عالم را چه احتیاجی به شریعت تازه و احکام و اوامر جدید است؟
باید در ابتدا دید که مخاطب این آیه چه افرادی می باشند و ثانی در چه زمانی نازل شده است و نتیجتا چه مفهومی از این آیه استنباط می شود.
آیا آیه "الیوم اکملت لکم دینکم" به معنای آن است که دین دیگری نخواهد آمد؟
• خداوند در قرآن می فرمایند که "دین کامل" را برای مردم تشریع فرموده است:" الیوم اکملت لکم دینکم و اتمت علیکم نعمتی و رضیت لکم الاسلام دینا". مادام که دین کامل مطابق آیه مبارکه تشریع شده است دیگر اهل عالم را چه احتیاجی به شریعت تازه و احکام و اوامر جدید است؟
باید در ابتدا دید که مخاطب این آیه چه افرادی می باشند و ثانی در چه زمانی نازل شده است و نتیجتا چه مفهومی از این آیه استنباط می شود.
مخاطب این آیه امت اسلامیه می باشند و خطاب متوجه جمیع اهل عالم نیست زیرا قبل از آیه مزبور می فرمایند:" الیوم یئس الذین کفروا من دینکم فلاتخشوهم و اخشونی" یعنی امروز کفار و معاندین از غلبه یافتن بر دین شما ناامید شده اند پس شما ای مسلمین، دیگر از کفار ترس نداشته باشید و از من که پروردگار شما هستم بترسید ...
بعد از این آیه می فرمایند:" الیوم اکملت لکم دینکم ..." یعنی امروز دین شما را برای شما کامل نمودم و نعمت خود را بر شما تمام کردم و دین اسلام را برای شما اختیار کرده و پسندیدم. خداوند به پیروان اسلام بشارت می دهد که به واسطه ی اکمال نزول قرآن مجید، دین اسلام کامل گردید زیرا شریعت حضرت رسول (ص) تدریجا تشریع گردید و آیات قرآنیه تدریجا نازل شد و چون نزول آیات قرآنیه اکمال یافت دین اسلام نیز اکمال پذیرفت. چه که این آیه ی مبارکه در حجة الوداع بر حضرت رسول نازل شد و هشتاد و یک روز بعد از نزول آیه حضرت رسول (ص) وفات فرمود و به ملکوت اعلی پیوست. از این جهت که نزول قرآن اکمال یافت خداوند منان به امت اسلام فرمود که دین شما اکمال پذیرفت.
این آیه چنانچه مشاهده می نمائید دلیل آن نیست که سایر ادیان و شرایع الهیه ناقص بوده است و دین اسلام تنها دین کاملی است که خداوند تشریع فرموده زیرا شرایع مقدسه الهیه که در هر دور و زمانی برای قوم و ملتی تشریع گشته از هر جهت مطابق مقتضای آن دور و زمان کامل و تمام بوده است چنانچه خداوند در قرآن شریف به کامل بودن شرایع مقدسه قبل (مسیحی، یهودی، زرتشتی و ...) تصریح فرموده:
"و لقد ارسلنا رسلنا بالبینات و انزلنا معهم الکتاب و المیزان لیقوم الناس بالقسط ..." (حدید/25) می فرمایند که ما انیای خود را بادلائل واضحه و براهین متقنه مبعوث فرموده و برای هدایت خلف فرستادیم و کتاب و میزان را با انبیای خویش نازل کردیم تا ردم از روی آن کتاب و میزان به قسط و عدالت رفتار کنند.
آیات مبارکه ی دیگری که دلالت بر کامل بودن کتب آسمانی قبل می باشد نیز در قرآن موجود می باشد.
از آیه ی مبارک فوق کاملا آشکار و واضح می شود که ادیان قبل از اسلام جمیعا در دور و زمان مخصوص خود کامل بوده اند زیرا اگر فرض کنیم شریعتی بر حسب اقتضای دور و زمان خود کامل نبوده، چگونه مردم می توانستند از روی احکام آن شریعت ناقص به قسط و عدالت رفتار کنند؟ پس کامل بودن دین اختصاص به دین اسلام نداشته و جمیع شریع الهیه بر حسب دور و زمان خود از هر جهت کامل بوده است.
با وجود این تشریح و توضیح نمی توان گفت که چون دین اسلام کامل است دیگر نیاز به یدن و شریعت جدید نمی باشد چون تمامی دین های قبلی نیز کامل بودند اما ادیان الهی همواره نازل شده بودند و نازل نیز خواهند شد. چنانچه خداوند نیز در قرآن می فرمایند که:
" سنة من قد ارسلنا قبلک من رسلنا و لا تجد لسنتنا تحویلا " (الاسراء/76)
یعنی ای محمد این سنت الهیه بوده است که پیامبران الهیه را قبل از تو برای ارسال کند، و این سنت ارسال پیامبران الهیه تغییری نیست (همواره پیامبران الهی برای جامعه بشری نازل می شوند.)
