پيام هاي بيت العدل اعظم

(ترجمه ای از پیام بیت العدل اعظم الهی خطاب به بهائیان جهان از: مرکز جهانی بهائی)
۲۱ مارچ ۲۰۰۹

یاران و یاوران حضرت رحمن در سراسر عالم ملاحظه فرمایند

دوستان عزیز و محبوب،

نوروز فرخندۀ امسال مصادف با صدمین سالروز یکی از برجسته ترین وقایع عصر رسولی دور بهائی یعنی استقرار عرش مطهّر حضرت ربّ اعلی به دست حضرت عبدالبهاء در آرامگاه ابدی خود در کوه مقدّس کرمل است. در اهمّیّت این رویداد، کلمات درّیات ذیل از یراعۀ مرکز میثاق صادر گردیده که میفرمایند قوله الاحلی: «بشارت کبری اينکه هيكل مطهّر منوّر مقدّس حضرت اعلی روحی له الفدآء بعد از آنکه شصت سال از تسلّط اعدا و خوف از اهل بغضا همواره از جایی به جایی نقل شد و ابداً سکون و قرار نيافت به فضل جمال ابهی در يوم نيروز در نهايت احتفال با کمال جلال و جمال در جبل کرمل در مقام اعلی در صندوق مقدّس استقرار يافت».

۱۷ شهرالعلاء ۱۶۵
۱۸ مارچ ۲۰۰۹

پیروان حضرت بهاءالله در مهد امر الله ملاحظه فرمایند
خواهران و برادران روحانی و حافظان آیین یزدانی،

در این ایّام مبارک صیام، قلوب این مشتاقان از افزایش تضییقات بر آن مظلومان محزون و دردمند است ولی مشاهدۀ روحیّۀ استقامت آن دل‌باختگان جمال جانان، افزایش استعداد روحانی مردم در آن اقلیم و دیگر نقاط عالم، فتوحات جدید مستمرّ امر مبارک و نیز پشتیبانی و حمایت فزایندۀ قاطبۀ مردم از حقوق حقّۀ آن ستم‌دیدگان موجب دل‌گرمی این ضعفا است. با قبول اختتام کار هیئت‌های یاران و خادمین، بهائیان به مسئولین امور مجدداً نشان دادند که مخالفت و ستیز در مرام‌شان نیست و تنها مایلند بتوانند بر طبق اصول و تعالیم خود با آزادی در راه خدمت به وطن و هم‌وطنان و رفاه نوع انسان، عمل نمایند. البتّه پذیرش این محدودیّت به این معنا نیست که آحاد احبّا از انجام وظایف روحانی و اجتماعی خود باز خواهند ماند.

اسفند ۱۳۸۷
4 شهرالعلاء 165
5 مارچ 2009

ستایندگان اسم اعظم و یاوران ممتحن جمال قدم در کشور مقدّس ایران ملاحظه فرمایند

ای حاملان امانت الهیّه،

در چند هفتۀ اخیر توجّه جهانیان بیش از پیش به مظالم جدیدی که پیروان حضرت بهاءالله در آن سرزمین با آن رو به رو هستند معطوف بوده است. بی‌اساس بودن اتّهامات علیه هفت نفر اعضای محترم یاران، ناروا بودن جور و ستم نسبت به دیگر زندانیان بی‌گناه بهائی و ادامۀ فشار و تضییقات علیه اعضای جامعۀ اسم اعظم موضوع بحث و مذاکرات عمومی در سراسر عالم می‌باشد. ثبوت و رسوخ شما عزیزان و تمرکز افکارتان بر ادارۀ امور زندگی، انجام وظایف روحانی و خدمت به وطن گرامی، و هم‌چنین وقار و متانت و روحیّۀ استقامت سازندۀ شما در مقابله با مشکلات بی‌شمار تحسین همگان را برانگیخته است.

16  شهرالعلم  165

31  اکتبر  2008

احبّای ممتحن ایران ملاحظه فرمایند

دوستان عزیز و محبوب،

در چند ماه اخیر بهائیان عالم با مسرّت و امتنان فراوان شاهد اقدامات شجاعانه و بی‌سابقۀ ایرانیان روشن‌ضمیر در دفاع از حقوق شهروندی هم‌وطنان بهائی خود بوده‌اند.  از طرفی دیگر به قرار اطّلاع، عدّۀ معدودی از مردم آن سرزمین بازیچۀ دست نیروهای عناد و تعصّب قرار گرفته و وسیله‌ای برای ایجاد محدودیّت‌های بیشتر برای جامعۀ بهائی شده‌اند.  در موقعیّتی که اکاذیب و افترائات مختلف در بارۀ دیانت بهائی با شدّتی بی‌سابقه منتشر می‌گردد و بهائیان از دست‌رسی به رسانه‌های عمومی برای دفاع خود محرومند، چنین اقدامی را نمی‌توان حمل بر قصور کامل این قبیل افراد نمود.

شما عزیزان که به درایت ملّت شریف ایران ایمان دارید، علی‌رغم مشاکل فراوان با رعایت حکمت به رفع این سوء تفاهمات همّت گماشته‌اید.  در انجام این کار از پا ننشینید، از شدّت این گونه حملات نگران نباشید و ناامیدی به خود راه ندهید.  اشاعۀ تهمت و افترا و اثرات زیان‌‌آور آن به نحوی است که خنثی نمودن آن مستلزم تکرار و استمرار و صبر و بردباری است ولی نتیجۀ نهایی روشن است.  سرانجام نور صداقت بر ظلمت کذب فائق آید و شمس حقیقت ابرهای تیرۀ فریب را زائل سازد. 

پیروان ممتحن جمال اقدس ابهی در کشور مقدّس ایران ملاحظه فرمایند

خواهران و برادران عزیز روحانی،

در این ایّام پرافتتان که دریای بلا بیش از پیش در تلاطم است و طوفان جفا از جمیع جهات آن عزیزان را احاطه نموده، "آنی نمی گذرد مگر آنکه به خاطر آیید و دمی نمی رود مگر آنکه یاد شوید". اخبار خوش ثبوت و استقامت آن دلدادگان روی جانان مرهم قلوب محزون این مستمندان است و مشاهدۀ اثرات و برکات قوای روحانیّۀ منبعثه از فداکاری های شما عزیزان در حصول موفّقیّت های شایان ستایندگان اسم اعظم در کلّیّۀ اقالیم عالم موجب فرح و انبساط خاطر این ضعفا است.

16 شهرالکلمات 165
28 جولای 2008

احبّای ستم‌دیده در سرزمین مقدّس ایران ملاحظه فرمایند

خواهران، برادران، و نور دیدگان عزیزتر از جان،

در این ایّام پرآلام که شما عزیزان در معرض امواج جدید شداید و بلایا قرار گرفته‌اید و در حالی که اعضای هیئت مجلّلۀ یاران، چند نفر از خادمین نازنین و تعداد دیگری از بهائیان عزیز آن سرزمین همچنان بدون هیچ دلیلی در زندان بسر می‌برند، افکار و ادعیۀ قلبی این جمع همواره متوجّه شما است و ما را بر آن می‌دارد که با ارسال پیام‌های خود احساسات گرم و مشتاقانۀ خویش را ابراز نماییم. البتّه مقصود این نیست که شما را به تهیّۀ برنامه‌ای جدید تشویق کنیم، به حجم وظایف محوّله بیفزاییم و یا به فداکاری بیش از پیش دعوت نماییم، زیرا ثبوت و رسوخ شما بر امر الهی مشهود است و اطمینان داریم که در اجرای وظایف مقدّسۀ روحانیّه‌ای که حضرت بهاءالله مقرّر فرموده‌اند به هیچ وجه فتور نمی‌ورزید. بدون توجّه به تلقینات مداومی که شما را به داشتن ایمان ولی سکوت در بارۀ آن فرا می‌خواند، با حکمت و دور از تظاهر و قیل و قال به تبادل افکار در بارۀ ترقّی و سربلندی ایران مشغولید، زیرا به خوبی می‌دانید که ایمان به یک حقیقت را نمی‌توان از اظهار و بیان آن جدا ساخت.

در این دوران که ملّت شریف ایران با تبعیضات و تعصّبات دیرینۀ مذهبی، قومی، جنسی و طبقاتی دست به گریبان است تجربیّات یک‌صد و پنجاه سالۀ جامعۀ بهائی ایران می‌تواند منبعی غنی برای کمک به آنان باشد. شما از یک طرف موفّق شده‌اید که در مقابل شدید‌ترین و مبغضانه‌ترین تعصّبات که دشمنان امر الله از بدو ظهور اذهان عموم را به آن مغشوش ساخته‌اند استقامت نمایید و آن را با محبّت و وداد جواب گویید و از طرف دیگر با مساعی فراوان برای رفع تعصّبات گوناگون چه در درون جامعۀ خود و چه در تماس با دیگران مستمرّاً کوشیده‌اید.

نور منیری که همیشه رهنمون مجهودات شما بوده و هست، اصل وحدت عالم انسانی، محور اساسی تعالیم حضرت بهاءالله می‌باشد. به نونهالان خود از آغاز زندگی این بیان مبارک را آموخته‌اید که می‌فرمایند: "سراپردهٴ یگانگی بلند شد به چشم بیگانگان یک‌دیگر را مبینید همه بار یک دارید و برگ یک شاخسار". همیشه بر این باور بوده‌اید که تعصّب را نمی‌توان با دوری گزیدن از دیگران و عناد مقابله نمود، بلکه باید با نیروی محبّت و نوع‌دوستی بر آن چیره شد. به این حقیقت واقفید که بنیاد تعصّب جهل و نادانی است و غلبه بر آن مستلزم نشر انوار دانش و بینش و در عین حال عمل و پشت‌کار است چون یکی از مؤثّرترین طرق فایق گشتن بر تعصّبات هم‌کاری و هم‌گامی افراد مختلف برای نیل به اهدافی والا و مشترک می‌باشد. شما می‌دانید که اصل وحدت عالم انسانی که مورد نظر حضرت بهاءالله می‌باشد با تحمیل یک‌نواختی مغایر است. شعارش وحدت در کثرت است، پذیرفتنش به معنای در بر گرفتن تنوّع تمامی نوع بشر است، و ترویجش مستلزم ایجاد امکانات برای شکوفایی استعدادهای ذاتی هر فرد است که در حقیقتِ او به ودیعه گذاشته شده است.

پیام حضرت بهاءالله از ابتدا ایرانیان بی‌شماری را از اقشار و ادیان گوناگون به خود جلب کرد. جامعۀ بهائی با آگاهی به چالش‌های موجود در راه رفع تعصّب و تأسیس اجتماعی متنوّع ولی متّحد، با دقّت برنامه‌های آموزشی و تربیتی برای سنین مختلف طرح و اجرا نمود و اقدامات و مراسم اجتماعی و حتّی روش‌های اداری خود را مورد سنجش قرار داد تا بتواند شکاف‌های عمیق موجود بین اقوام مختلف، گروه‌های سنّی متفاوت، طبقات گوناگون و زنان و مردان را به نحوی منظّم تقلیل دهد. سنن قدیمه و عادات متداوله و گفت و شنودهای روزانه را که آگاهانه یا ناآگاهانه به نوعی تعصّب دامن می‌زند بررسی نمود و در تعدیل آن کوشید. تفاهم و هم‌بستگی‌های نزدیکی که در طیّ نسل‌های پیاپی بین خانواده‌های بسیاری، در اثر مراوده یا ازدواج با پیروان ادیان گوناگون به وجود آورده‌اید نمونه‌ای است گویا از پیروزی جامعۀ شما در این راستا. ذکر دست‌آوردهای فوق به این معنا نیست که جامعۀ بهائی در این راه به درجۀ کمال نزدیک شده است. آنچه مهم است اشتغال شما در یک فرایند یادگیری برای ایجاد وحدت و یگانگی است که تجربیّات ارزشمند حاصله از آن می‌تواند برای دیگران نیز مفید و مؤثّر واقع گردد.

پس با عزمی جزم و اراده‌ای راسخ تلاش خود را در این مسیر کماکان ادامه دهید. در وجود هر انسان، اعمّ از غنی و فقیر، زن و مرد، پیر و جوان، شهرنشین و روستانشین، کارگر و کارفرما، و از هر قوم و آیین، اصالت و شرافت مشاهده کنید. ضعفا و محرومان را حمایت نمایید. به نیازها و مشکلات جوانان عزیز رسیدگی کنید و آنان را به آینده امیدوار سازید تا خود را برای خدمت به نوع بشر آماده نمایند. از هر فرصت استفاده کنید و با صدق و صفا تجربیّات خود را برای رفع تعصّبات گوناگون در طبق اخلاص نهاده به هم‌میهنان عزیز خود تقدیم دارید و به کمک یک‌دیگر به ایجاد الفت و محبّت بین افراد پردازید و از این راه به پیش‌رفت ایران و سربلندی مردم آن خدمت نمایید.

در هر آن به یاد آن دل‌دادگان روی جانانیم و به ذکر کمالات آن فارسان میدان استقامت و وفا مشغول. در اعتاب مقدّسۀ علیا از آستان محبوب بی‌همتا حفظ و حمایت آن عزیزان را عاجزانه سائلیم.

رونوشت: دارالتّبلیغ بین‌المللی

_{ترجمه‌}

_{پیام بیت ‌العدل اعظم خطاب به بهائیان جهان رضوان 2008 میلادی ، 165 بدیع}

_{( ازمرکز جهانی بهائی)}

 _{یاران و یاوران حضرت رحمن در سراسر عالم ملاحظه فرمایند}

_{دوستان عزیز و محبوب،}

_{هزاران هزار نفوس که نمایان‌گر تنوّع نوع بشر هستند در محیطی جدّی و در عین حال روح‌افزا به مطالعۀ سیستماتیک آیات خلّاقۀ الهیّه مشغولند. در حالی که می‌کوشند تا بینشی را که بدین‌سان کسب کرده‌اند از طریق فرایندی متشکّل از عمل، تفکّر و مشورت به کار بندند، مشاهده می‌کنند که قابلیّت‌شان برای خدمت به امر الهی به سطح تازه‌ای افزایش می‌یابد. این نفوس در شرایط گوناگون، در پاسخ به آن اشتیاق قلبی که هر انسان برای راز و نیاز با خالق خود دارد به عبادت همگانی قیام می‌نمایند، در دعا و مناجات به دیگران می‌پیوندند، استعدادهای روحانی را بیدار می‌کنند و روشی از زندگی را در پیش می‌گیرند که به خصیصۀ نیایش و عبادت متمایز است. با دیدار از یک‌دیگر و ملاقات خانواده‌ها، دوستان و آشنایان در بارۀ مسائل روحانی به بحث‌های مفید و پرثمر می‌پردازند، بر اطّلاعات امری خود می‌افزایند و با ابلاغ پیام حیات‌‌بخش حضرت بهاءالله جمع روزافزونی از مردم را به این مشروع عظیم روحانی پذیرا می‌شوند.}